یک قابلمه ی سنگی که داشته باشی، می توانی کله پاچه ای که مدتها پیش تهیه کرده و در قفسه ی فیریزر نگه داشته ای را داخلش بگذاری، دو عدد پیاز چارقارچ هم کنارش و ادویه لازم را نیز به آن اضافه کنی. قابلمه ی سنگینِ سنگی را که تا لب آب کنی و بگذاری روی شعله، اندکی بعد آبش جوش آمده و شروع به قُل قُل کردن می کند. حالا می شود شعله ی گاز را تا آخر کم کرده و آسوده خاطر در رختخواب جا بگیری.

و صبح که چشم باز می کنی، عطر دلنشین کله پاچه توی فضاست. نشانی از در جریان بودن زندگی...

تا تو سفره را پهن کنی، خواهر با آبلیمو و سنگکی تازه از راه می رسد.

و چقدر جای دانه های سفید برف پشت شیشه خالی ست. تا رنگ صبح جمعه ی دو نفره یمان را خوش رنگ تر کند.

بعد از کله پاچه، یک استکان چایی تازه دم خوردن دارد، حتی اگر چای خور نباشی.

پ ن: با کلیک رو عکس ها می تونید تو سایز بزرگتر ببینیدشون